κείνους δὲ κλαίω ξυμφορᾷ κεχρημένους (Euripides' Medea 347) → I weep for those who have suffered disaster
-ή, -ό (AM ἀνατολικός, -ή, -όν) ανατολή
αυτός που ανήκει στην Ανατολή
νεοελλ.
1. (για άνεμο) αυτός που πνέει από την Ανατολή, ο απηλιώτης
2. (για κτίσμα) αυτός που έχει πρόσοψη προς την Ανατολή.