βρονταλίδα

ῥᾴδιον φθείρειν φαρμακεύσεσιν ἢ ἀποτροπαῖς ἢ καὶ κλοπαῖς → easy to spoil by means of sorcery or diverting or theft

Greek Monolingual

η
πράσινη σαύρα η οποία κατά τη λαϊκή παράδοση βγαίνει όταν βρέχει.
[ΕΤΥΜΟΛ. < (αμάρτ. ουσ.) βροντάλα < βροντή].