δυσκαταπολέμητος
From LSJ
ῥᾴδιον φθείρειν φαρμακεύσεσιν ἢ ἀποτροπαῖς ἢ καὶ κλοπαῖς → easy to spoil by means of sorcery or diverting or theft
English (LSJ)
ον,
A hard to conquer, D.S.2.48.
German (Pape)
[Seite 682] schwer zu bekämpfen, D. Sic. 2, 48.
Greek (Liddell-Scott)
δυσκαταπολέμητος: -ον, δυσκατανίκητος, Διόδ. 2. 48.
Spanish (DGE)
-ον difícil de conquistar D.S.2.48.
Greek Monolingual
δυσκαταπολέμητος, -ον (Α)
αυτός που δύσκολα καταπολεμείται.
