κήυος
From LSJ
Χεὶρ χεῖρα νίπτει, δάκτυλοι δὲ δακτύλους → Digitum lavat digitus et manum manus → Die Finger waschen Finger, die Hand die andre Hand
Greek Monolingual
κήϋος, -ΰα, -ον (Α)
επιγρ. πιθ. καθαρτικός ή καμένος.
[ΕΤΥΜΟΛ. Ανάγεται στην ΙΕ ρίζα qēu- «καίω», στης οποίας τη συνεσταλμένη βαθμίδα qәu- ανάγεται το ρ. καίω. Μαρτυρείται στη φρ. θύεν... τρικτεύαν κηΰαν, στο περιβάλλον της οποίας μπορεί να θεωρηθεί είτε ως επίθ., όπως το κηώδης, είτε ως ουσ., οπότε προέρχεται πιθ. από τ. unF-yā ή unF-ā].