ομόσχολος
From LSJ
Χρὴ τῶν ἀγαθῶν διακναιομένων πενθεῖν ὅστις χρηστὸς ἀπ' ἀρχῆς νενόμισται → When a good man is hurt, all who would be called good must suffer with him
Greek Monolingual
ὁμόσχολος, -ον (Α)
συμμαθητής.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ομ(ο)- + -σχολος (< σχολή), πρβλ. εύ-σχολος].