οπίσθιος
Κινδυνεύουσι γὰρ ὅσοι τυγχάνουσιν ὀρθῶς ἁπτόμενοι φιλοσοφίας λεληθέναι τοὺς ἄλλους ὅτι οὐδὲν ἄλλο αὐτοὶ ἐπιτηδεύουσιν ἢ ἀποθνῄσκειν τε καὶ τεθνάναι → Actually, the rest of us probably haven't realized that those who manage to pursue philosophy as it should be pursued are practicing nothing else but dying and being dead (Socrates via Plato, Phaedo 64a.5)
Greek Monolingual
-α, -ο (ΑΜ ὀπίσθιος, -ία, -ον)
1. αυτός που βρίσκεται στο πίσω μέρος κάποιου, πισινός («τὰ ὀπίσθια σκέλη ἐφέλκουσιν ὑπὸ τὰ ἐμπρόσθια», Αριστοτ.)
2. (το ουδ. εν. και πληθ. ως ουσ.) το οπίσθιο(ν) και τα οπίσθια
το πίσω μέρος
νεοελλ.
1. το ουδ. ως ουσ. ανθρωπολ. το μέσο του οπίσθιου χείλους του ινιακού τρήματος το οποίο αποτελεί κρανιομετρικο σημείο
2. (το ουδ. πληθ. ως ουσ.) τα νώτα, τα πισινά
αρχ.
1. (το ουδ. πληθ. ως ουσ.) τα παρελθόντα
2. το θηλ. ως ουσ. ἡ ὀπισθία
το πίσω μέρος
3. (για αστέρες) αυτός που ακολουθεί κατά την περιστροφή.
επίρρ...
όπισθίως (Α)
προς τα πίσω.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὄπισθεν + κατάλ. -ιος (πρβλ. πρόσθ-ιος)].
