σαράβαλο

From LSJ
Revision as of 12:27, 29 September 2017 by Spiros (talk | contribs) (36)
(diff) ← Older revision | Latest revision (diff) | Newer revision → (diff)

Λιμὸς μέγιστον ἄλγος ἀνθρώποις ἔφυ → Inter dolores maximum humanos fames → Der Hunger ist den Menschen allergrößter Schmerz

Menander, Monostichoi, 320

Greek Monolingual

το, Ν
1. καθετί που βρίσκεται σε κακή κατάσταση, καθετί το παλιό, το άχρηστο ή φθαρμένο, ερείπιο («το αυτοκίνητό του είναι σκέτο σαράβαλο»)
2. μτφ. (για πρόσ.) α) πολύ καταβεβλημένο, ιδίως ηλικιωμένο, άτομο, ραμολί, χούφταλο
β) τελείως εξαντλημένο από μεγάλη θλίψη ή από σοβαρή ασθένεια άτομο («είχε καταντήσει αγνώριστη από την αγρύπνια κι από τη θλίψη, σωστό σαράβαλο, Παλαμ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. έχει πιθ. σχηματιστεί από τον τ. σαράγαρον «είδος οχήματος, τετράτροχης άμαξας»].