Φόρκυς

Greek (Liddell-Scott)

Φόρκῡς: -ῠος, ὁ, ἀρχαῖος τις θαλάσσιος θεὸς υἱὸς τοῦ Πόντου καὶ τῆς Γῆς γεννήσας τὰς Γραίας, τὰς Γοργόνας καὶ ἄλλα τέρατα ἐκ τῆς Κητοῦς, Ἡσ. Θεογ. 270 κἑξ.

French (Bailly abrégé)

2υος (ὁ) :
Phorkys, père des Grées.

English (Autenrieth)

ῦνος and υος: Phorcys.— (1) old man of the sea, father of Thoōösa, Od. 1.72, Od. 13.96, 345.—(2) a Phrygian, the son of Phaenops, slain by Ajax, Il. 2.862, Il. 17.218, 312, 318.

Greek Monolingual

-υος και -υνος, ο, ΝΑ
μυθ.
1. θεός της θάλασσας, γιος του Πόντου και της Γης ή του Ωκεανού και της Τηθύος
2. το Έρεβος.
[ΕΤΥΜΟΛ. Βλ. λ. φορκός.