τρίπρακτος

Greek Monolingual

και τρίπραχτος, -η, -ο, Ν
(για θεατρικό έργο) διαρθρωμένος σε τρεις πράξεις, αυτός που έχει τρεις πράξεις («τρίπρακτο δράμα»).
[ΕΤΥΜΟΛ. < τρι- + πράξη (πρβλ. μονόπρακτος). Η λ. μαρτυρείται από το 1880 στον Μ. Ηλ. Χατζάκο].