φαγούρα

Greek Monolingual

η, Ν
1. κνησμός
2. μτφ. έντονη επιθυμία ή ενδιαφέρον («τώρα τον έπιασε η φαγούρα»)
3. φρ. «έχω μια φαγούρα!»
ειρων. μού είναι αδιάφορο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. φαγ- του αορ. έφαγα του ρ. τρώγω (βλ. λ. φαγεῖν) + κατάλ. -ούρα (πρβλ. χασ-ούρα)].