ἀκήδευτος

English (LSJ)

ον,

   A unburied, Plu.Per.28, J.AJ6.14.8.

Greek (Liddell-Scott)

ἀκήδευτος: -ον, ἄταφος, Πλουτ. Περικλ. 28, Ἰώσηπ.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
abandonné sans sépulture.
Étymologie: ἀ, κηδεύω.

Spanish (DGE)

-ον
que no recibe honras fúnebres, insepulto προβαλεῖν ἀκήδευτα τὰ σώματα Plu.Per.28, cf. I.AI 6.375.

Greek Monolingual

-η, -ο (Α ἀκήδευτος, -ον) κηδεύω
άταφος
νεοελλ.
αυτός που τον έθαψαν χωρίς κηδεία.

Greek Monotonic

ἀκήδευτος: -ον (κηδεύω), άταφος, σε Πλούτ.