ἀνθρώπιον

German (Pape)

[Seite 234] τό, dim. von ἄνθρωπος, Menschlein, meist im verächtlichen Sinne, Eur. Cycl. 184; Xen. τὰ πονηρὰ ἀνθρ. Mem. 2, 3, 16; Dam. lg, 242; Luc. Nigr. 13; μικρόν Anaxandr. Ath. VI, 242 d (v. 3).

Greek (Liddell-Scott)

ἀνθρώπιον: τὸ = τῷ ἑπομ., Εὐρ. Κύκλ. 185, Ξεν. Ἀπομν. 2.3, 15· ἀνθρωπάριον, πρόστυχος, ὁ αὐτ. Κύρ. 5.1, 14, πρβλ. Ἀπομ. 2.3, 16, Δημ. 307. 23· ἐλεεινὸς ἄνθρωπος, Ἀριστοφ. Εἰρ. 263.

French (Bailly abrégé)

ου (τό) :
petit homme.
Étymologie: dim. de ἄνθρωπος.

Spanish (DGE)

-ου, τό
1 dim. hombrecillo E.Cyc.185, Anaxandr.34
•c. sent. despect. ὦ πόνηρ' ἀνθρώπια Ar.Pax 263, cf. X.Mem.2.3.16, Cyr.5.1.14, D.18.242, Luc.Icar.29, M.Ant.9.29, Philostr.VS 587.
2 esclavo, PLond.406.6 (IV d.C.).

Greek Monolingual

ἀνθρώπιον, το (Α)
ανθρωπάκι, τιποτένιος άνθρωπος, αχρείος.

Greek Monotonic

ἀνθρώπιον: τό, υποκορ. του ἄνθρωπος, ανθρωπάριο, Λατ. homuncio, σε Ευρ., Ξεν.· ελεεινός άνθρωπος, σε Ξεν.