ἐπικαμπύλος

στεφανηφορήσας καὶ ἱερατεύσας → having worn the crown and having had the priesthood

Click links below for lookup in third sources:

Full diacritics: ἐπικαμπύλος	Medium diacritics: ἐπικαμπύλος	Low diacritics: επικαμπύλος	Capitals: ΕΠΙΚΑΜΠΥΛΟΣ
Transliteration A: epikampýlos	Transliteration B: epikampylos	Transliteration C: epikampylos	Beta Code: e)pikampu/los

English (LSJ)

[ῠ], ον,

A crooked, curved, ὤμους in the shoulders, h.Merc.90; ἐ. κᾶλα Hes.Op.427.

ος, ον :
recourbé, voûté.
Étymologie: ἐπί, καμπύλος.

ἐπικαμπύλος: [ῠ], -ον, καμπυλωτός, λυγισμένος, σε Ομηρ. Ύμν.