Βρόντης

ἐν γενείου ξυλλογῇ τριχώματος → in the first harvest of a beard, in early manhood

French (Bailly abrégé)

ου (ὁ) :
Brontès « le Tonnant », Cyclope.
Étymologie: βροντάω.

-ου, ὁ mit. Brontas, Trueno cíclope, hijo de Urano y Gea, Hes.Th.140, Pherecyd.35a, Apollod.1.1.2, Nonn.D.14.59, Sch.Il.8.39, Sch.A.Pr.351aH.

Βρόντης: ὁ (βροντάω), ένας από τους τρεις Κύκλωπες, σε Ησίοδ.