παρανικάω

English (LSJ)

   A subdue to or for evil, pervert, A.Ch.600(lyr.).

German (Pape)

[Seite 491] besiegen, übertreffen, Aesch. Ch. 592, τί.

Greek (Liddell-Scott)

παρανῑκάω: καθυποτάσσω, Αἰσχύλ. Χο. 600.

French (Bailly abrégé)

-ῶ :
vaincre, triompher de, acc..
Étymologie: παρά, νικάω.

Greek Monotonic

παρανῑκάω: μέλ. -ήσω, καθυποτάσσω στο κακό, διαστρέφω, διαφθείρω, σε Αισχύλ.

Russian (Dvoretsky)

παρανῑκάω: победить, превзойти (τι Aesch.).