ἀτύζω
νήπιοι, οἷς ταύτῃ κεῖται νόος, οὐδὲ ἴσασιν ὡς χρόνος ἔσθ᾿ ἥβης καὶ βιότου ὀλίγος θνητοῖς. ἀλλὰ σὺ ταῦτα μαθὼν βιότου ποτὶ τέρμα ψυχῇ τῶν ἀγαθῶν τλῆθι χαριζόμενος → fools, to think like that and not realise that mortals' time for youth and life is brief: you must take note of this, and since you are near the end of your life endure, indulging yourself with good things | Poor fools they to think so and not to know that the time of youth and life is but short for such as be mortal! Wherefore be thou wise in time, and fail not when the end is near to give thy soul freely of the best.
German (Pape)
[Seite 390] ἀτύξω, in Schrecken, Staunen setzen, ἀτύξαι Ap. Rh. 1, 465; Theocr. 1, 56; pass., Hom. ἀτυζομένους ὑπὸ καπνοῦ, betäubt, Il. 8, 183; ἀτυζομένη ἀπολέσθαι, bis zum Tode betäubt, 22, 474; ἀτυζόμενοι πεδίοιο, erschrocken durch die Ebene hinfliehend, 18, 7; πάντοσε Od. 11, 606; von Rossen, scheu werden, durchgehen, Il. 6, 38; ὄψιν ἀτυχθείς, sich vor dem Anblick entsetzend, 6, 468; βοὰν Πιερίδων ἀτύζεσθαι Pind. P. 1, 13; ὄρνις ἀτυζομένη Soph. El. 146; περί τινα Theodorid. 14 (VII, 528); πώλων Eur. Tr. 808; vgl. Ap. Rh. 2, 635.
French (Bailly abrégé)
part. ao. Pass. ἀτυχθείς;
I. frapper d’étonnement, de trouble, de frayeur;
II. Pass.
1 être effrayé, s’effrayer, se troubler : τι IL être effrayé de qch ; ἀτυζομένη ἀπολέσθαι IL frappée d’une frayeur mortelle (càd ὥστε ἀπολέσθαι);
2 se troubler de douleur, se désoler, être désespéré;
3 courir éperdu : πεδίοιο IL, OD à travers la plaine.
Étymologie: DELG rapprochement avec hitt. hatuki « terrible ».
Russian (Dvoretsky)
ἀτύζω: (ᾰ)
1) поражать, изумлять (θυμὸν ἀτύξαι Theocr.);
2) pass. быть изумленным, быть в ужасе (ὑπό τινος Hom. и τι Hom., Pind. или περί τινα Anth.; ὄρνις ἀτυζομένα Eur.): ἀτυζομένη ἀπολέσθαι Hom. охваченная смертельной скорбью;
3) pass. возмущаться, негодовать (τινος Eur.);
4) pass. бежать в испуге (πεδίοιο Hom.).
