ἄβρεκτος
From LSJ
ὁ ὑπεράπειρον ἔχων τῆς ἀγαθότητος τὸ ἀνεξιχνίαστον πέλαγος → who possesses an infinite and inscrutable sea of goodness
English (LSJ)
ον,
A = ἄβροχος, Hp.Aff.52, Plu.2.381c, Mosch.2.114.
German (Pape)
[Seite 4] unbenetzt, Plut. de Is. et Os. 75; Nonn.
Greek (Liddell-Scott)
ἄβρεκτος: -ον, = ἄβροχος. Πλούτ. 2. 381C. Μόσχ. παρὰ Näke Opusc. 179. ·
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
non mouillé, sec.
Étymologie: ἀ, βρέχω.
Spanish (DGE)
-ον
no húmedo, seco ἄβρεκτα κρίθη granos de cebada sin humedecer Hp.Aff.52, τὰ ᾠὰ ... ἄβρεκτα φυλάσσειν Plu.2.381c, ἄρουρα Nonn.D.22.259
•de partes del cuerpo no mojado, enjuto παῖς ἀβρέκτῳ γούνατι πεζὸς ἔβη Call.Fr.384.34, χηλαί Mosch.2.114, παλάμαι Nonn.Par.Eu.Io.2.3, χείλεα Nonn.D.17.129.
Russian (Dvoretsky)
ἄβρεκτος: несмоченный (ξηρὸς καὶ ἄ. Plut.).
