ἄσπειστος

English (LSJ)

ον, (σπένδω)

A to be appeased by no libations, implacable, D.25.52; κότος Nic.Th.367; πόλεμοι ἄσπειστοι, = ἄσπονδοι, Plu.2.537b, cf. S.E.P.3.175.

German (Pape)

[Seite 373] durch kein Opfer zu versöhnen, unerbittlich, wie ἄσπονδος, ἔχθρα, Suid.; ἀνίδρυτος, ἄμικτος Dem. 25, 52; vgl. Plut. Num. 12.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
qui n’admet pas de trêve litt. de libation : πόλεμος ἄσπειστος PLUT guerre implacable.
Étymologie: ἀ, σπένδω.

Spanish (DGE)

-ον
implacable, irreconciliable, ἄνθρωπος D.25.52, κότος Nic.Th.367, ἄ. πόλεμος guerra sin cuartel D.H.3.8, 4.38, 8.78, Plu.2.537b, S.E.P.3.175, D.C.42.37.2.

Greek Monolingual

ἄσπειστος, -ον (Α) σπένδω
1. αυτός που δεν καταπραΰνεται με σπονδές, ο αδιάλλακτος
2. (για πόλεμο) εκείνος που δεν διακόπτεται με σπονδές ανακωχής, ο άσπονδος.

Greek Monotonic

ἄσπειστος: -ον (σπένδω), αυτός που δεν καταπραΰνεται από σπονδές, αδιάλλακτος, ανυποχώρητος, σε Δημ.

Russian (Dvoretsky)

ἄσπειστος: непримиримый (ἄ. καὶ ἄμικτος Dem.; πόλεμος Plut., Sext.).