δυσάγκριτος

τότε λαλήσει πρὸς αὐτοὺς ἐν ὀργῇ αὐτοῦ καὶ ἐν τῷ θυμῷ αὐτοῦ ταράξει αὐτούς → then shall he speak to them in his anger, and trouble them in his fury

German (Pape)

[Seite 674] p. = δυσανάκριτος, schwer zu unterscheiden, Aesch. Suppl. 119, Schol. δυσδιάγνωστος.

ος, ον :
difficile à discerner.
Étymologie: δυσ-, ἀνακρίνω.

(δυσάγκρῐτος) -ον de sentido incierto πόνοι A.Supp.126.

δυσάγκρῐτος: досл. трудно различимый, перен. неразрешимый, безысходный (πόνοι - v. l. πνόοι Aesch.).