δυσθανατάω
Οὐκ ἔστιν οὐδείς, ὅστις οὐχ αὑτῷ φίλος → Nemo est, amicus ipse qui non sit sibi → Den gibt es nicht, der nicht sich selber wäre Freund
English (LSJ)
strengthd. for θανατάω,
A long for death, J.BJ5.9.3, 6.6.2, Agath.3.22, cf.EM442.48; but freq. confused with sq., as in Ph.2.390. 2 δυσθανατῶσα γραῦς 'with one foot in the grave', Chrysipp.Stoic.3.50.
German (Pape)
[Seite 681] = folgdm, Plut. adv. St. 6 u. a. Sp.
Greek (Liddell-Scott)
δυσθανατάω: τῷ ἐπομ., Θεόφρ. Ι. Φ. 3. 10, 3, Πλούτ. 2. 1039Α.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
mourir d’une mort pénible ou lente.
Étymologie: δυσ-, θάνατος.
Spanish (DGE)
1 agonizar lenta y dolorosamente, debatirse entre la vida y la muerte, resistirse a morir δυσθανατῶσα γραῦς una vieja con un pie en la tumba Chrysipp.Stoic.3.50, 51
•en cont. bélico y de asedio resistir luchando hasta morir, enfrentarse a una muerte segura I.BI 4.27, 6.349, Them.Or.15.198c, Agath.1.15.3, Procop.Goth.4.16.21, Agath.3.22.7.
2 fig. morir de deseo sent. peyor., c. περί y ac. δυσθανατῶντες περὶ πᾶσαν ἰδέαν κέρδους Ph.2.390.
Russian (Dvoretsky)
δυσθᾰνᾰτάω: Plut. = δυσθανατέω.
