σπληνῖτις

Greek (Liddell-Scott)

σπληνῖτις: -ιδος, ἡ, ἡ ἀνήκουσα εἰς τὸν σπλῆνα, φλὲψ σπλ., αἱματοφόρον τι ἀγγεῖον τοῦ σπληνός, Συέννεσ. παρ’ Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 3. 2, 7, Ροῦφος.

Russian (Dvoretsky)

σπληνῖτις: ῐδος adj. f селезеночный (φλέψ Arst.).

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

σπληνῖτις -ιδος, ἡ [σπλήν] van de milt, milt-.