ὄροβος

English (LSJ)

ὁ,

   A bitter vetch, Vicia Ervilia, Thphr.HP2.4.2, al., Dsc.2.108, Sammelb.4369a9 (iii B. C.), etc. : freq. in pl., of its seeds, Hp.VM8, Acut.21, Vict.2.45, Heraclit.4 (prob.), D.22.15, Arist.HA522b29, Thphr.HP8.1.4, D.Chr.6.62, etc.    II = χάλαζα 11, Eust.853.55. (Cf. ἐρέβινθος.)

German (Pape)

[Seite 385] ὁ, ervum, die Kichererbse, Theophr. und Folgde, auch die Pflanze.

Greek (Liddell-Scott)

ὄροβος: ὁ, (ἴδε ἐρέβινθος, Λατ. erv-um) τὸ «ῥόβι», εἶδος ὀσπρίου, τὸ πλεῖστον ἐν τῷ πληθυντ., Ἱππ. π. Ἀρχ. Ἰητρ. 11, π. Διαίτ. Ὀξ. 387, Δημ. 598. 4, Ἀριστ., κτλ. 2) τὸ φυτὸν τὸ φέρον τὸν ὄροβον, Θεοφρ. π. Φυτ. Ἱστ. 2. 4, 2. ΙΙ. = χάλαζα ΙΙ, Εὐστ. 853. 55.

French (Bailly abrégé)

ου (ὁ) :
ers ou vesce, sorte de lentille, plante ; graine de vesce.
Étymologie: cf. ἐρέπτω, lat. ervum.

Spanish

arveja, masa en forma de legumbre

Russian (Dvoretsky)

ὄροβος: ὁ вика (Vicia), по друг. - турецкий горох (Cicer arietinum) Dem., Arst.

Frisk Etymological English

Grammatical information: m.
Meaning: chickpea, Vicia Ervilia, pl. the seed of the same (Hp., D., Arist., Thphr.).
Compounds: Some compp., e.g. ὀροβ-άγχη f. name of a weed "smotherer of the ὄρ.", Cuscuta (Thphr., Dsc., Gp.; Strömberg Theophrastea 194). πεντ-όροβος (-ώρ-; comp. length.) m. prop. "with five ὄρ.", name of the γλυκυσίδη, usu. metaph. of an architectural ornament (hell. inscr., Dsc., Plin.).
Derivatives: 1. Diminut.: ὀρόβ-ιον n., also flour made of ὄρ. (Hp., Ph., Dsc.), = χρυσοκόλλης εἶδος H.; -άδιον n. = ὀρόβαξ (Ps.-Dsc., s.below). 2. -ίας m. name of a kind of ἐρέβινθος and a kind of λίβανος (Thphr., Dsc.). 3. -ίτης m. (λίθος) name of a ορ.-like stone (D. S., Redard 59), -ῖτις f. prepared χρυσόκολλα (Plin.). 4. -αξ f. = γλυκυσίδη (Ps.-Dsc.), -ακχος σίδης pl. fruit of the pomegranate (Nic.), -άκχη βοτάνη τις. οἱ δε τῆς ῥοιᾶς τοὺς καρπούς H. 5. -ηθρον n. plantname = ὑποκισθίς (Ps.-Dsc.; cf. θορύβ-, κόπ-ηθρον a.o. and Chantraine Form. 373 f.). 6. -ινος of ὄρ. (ἄλευρον; Ph., Dsc.). 7. -ιαῖος of the size of a ὄρ. (Dsc.). 8. ὠροβισμένοι κεχορτασμένοι ἀπὸ τῶν βοῶν (leg. ὀρόβων?) H.
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]
Etymology: Like ἐρέβινθος, Lat. ervum a. o. old LW [loanword], prob. from the eastern mediterranean area. In ὄροβος : ervum Schulze KZ 48, 236 (Kl. Schr. 81) wants to see an old ablaut as in ὀρός : serum ; ὄροβος in any case not with J. Schmidt KZ 32, 325 from *ἔροβος assimilated. Further s. ἐρέβινθος and in WP. 1, 145, Pok. 335.