Παρθενοπαῖος

From LSJ
Revision as of 12:20, 9 January 2019 by Spiros (talk | contribs) (1ba)

Θεὸς πέφυκεν, ὅστις οὐδὲν δρᾷ κακόν → Deus est, qui nihil admisit umquam in se mali → Es ist ein göttlich Wesen, wer nichts Schlechtes tut

Menander, Monostichoi, 234

Greek (Liddell-Scott)

Παρθενοπαῖος: ὁ, ὁ Παρθενικὸς ἥρως, ἢ ὁ υἱὸς τῆς Παρθένου (Ἀταλάντης), εἷς τῶν ἑπτὰ ἐπὶ Θήβας· ἐν Αἰσχύλ. Θήβ. 347 τὸ Παρθενοπαῖος ἔχει τὴν συλλαβὴν θε μακρὰν ὡς εἰ ἦν Παρθενοπαῖος, πρβλ. Εὐριπ. Ἱκέτ. 889· ἴδε ἀλφεσίβοιος, Ἱππομέδων].

French (Bailly abrégé)

ου (ὁ) :
Parthénopée, fils d’Atalante.

Greek Monotonic

Παρθενοπαῖος: ὁ (παρθένος), ο Παρθενικός, ήρωας ή γιος της Παρθένου (Αταλάντης), ένας από τους Επτά επί Θήβας (προφέρεται Παρθεννοπαῖος σε Αισχύλ.).

Russian (Dvoretsky)

Παρθενοπαῖος: ὁ (с ε = η) Партенопей (аркадец, сын Аталанты, брат Адраста, один из «семерых против Фив») Aesch.

Middle Liddell

Παρθενοπαῖος, ὁ, παρθένος
the maiden-hero or son of the maiden (Atalanta), one of the Seven against Thebes: [to be pronounced Παρθεννοπαῖος in Aesch.].