λεχώϊος
καὶ κεραμεὺς κεραμεῖ κοτέει καὶ τέκτονι τέκτων, καὶ πτωχὸς πτωχῷ φθονέει καὶ ἀοιδὸς ἀοιδῷ → and potter is ill-disposed to potter, and carpenter to carpenter, and the beggar is envious of the beggar, the singer of the singer
English (LSJ)
ον, (λεχώ)
A of or belonging to childbed, A.R.2.1014; λ. δῶρα presents made at the birth, AP7.166 (Diosc. or Nicarch.). II neut. as Subst., Ρείης… λεχώϊον the place where Rhea bare her child, Call.Jov.14.
German (Pape)
[Seite 37] die Kindbetterinn betreffend; λοετρά, Ap. Rh. 2, 1014; κόραι τῇ παιδὶ λεχώϊα δῶρα φέρουσαι, Diosc. (VII, 166); Ῥείης λεχώϊον, der Ort wo Rhea niederkam, Callim. Iov. 14.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui concerne les accouchements ou les femmes qui accouchent.
Étymologie: λεχώ.
Greek Monolingual
λεχώϊος, -ον θηλ. και λεχωϊάς (Α)
βλ. λεχώος.
Greek Monotonic
λεχώϊος: -ον, αυτός που ανήκει ή ταιριάζει σε λεχώνα, δῶραλεχώϊα, δώρα που προσφέρονται στη λεχώνα κατά τον τοκετό, σε Ανθ.
Russian (Dvoretsky)
λεχώϊος: преподносимый по случаю рождения (δῶρα Anth.).
