ἀπαράβλητος
Δύο γὰρ, ἐπιστήμη τε καὶ δόξα, ὧν τὸ μὲν ἐπίστασθαι ποιέει, τὸ δὲ ἀγνοεῖν → Two different things are science and belief: the one brings knowledge, the other ignorance
English (LSJ)
ον,
A incomparable, PLond.2.232.5 (iv A.D.), f.l. for -βατος in Ph.2.509.
German (Pape)
[Seite 279] unvereinbar, Theophr.
Greek (Liddell-Scott)
ἀπαράβλητος: -ον, ὁ μὴ ἔχων ὅμοιον ὅστις νὰ παραβληθῇ πρὸς αὐτόν, ἀσύγκριτος, ἀνόμοιος, Ὠριγέν.
Spanish (DGE)
-ον
I 1incomparable κύριος PLond.2.232.5 (IV d.C.), ἀ. πρὸς πάντας IStratonikeia 303.8 (Panamara)
•subst. τὸ ἀ. del mundo por op. Dios, μὴ ἔχων τὸ ἀ. no teniendo punto de comparación, Hom.Clem.M.2.272A.
2 que no puede ser arrojado a χοίρους ... οἷς καὶ ἀπαράβλητα ... τὰ ... ἀποστολικὰ ... κηρύγματα δεῖ εἶναι Meth.Creat.1.
II adv. -ως incomparablemente de Dios ἀ. τὴν ὑπεροχὴν ἔχει Hom.Clem.M.2.272A, τοῦ ἐν ἡμῖν βλεπτικοῦ πνεύματος ἀ. λαμπρότερος ὤν Hom.Clem.M.2.389A.
Greek Monolingual
-η, -ο (AM ἀπαράβλητος, -ον)
αυτός με τον οποίο κανείς δεν μπορεί να παραβληθεί, ασύγκριτος
νεοελλ.
«απαράβλητο αντίγραφο» — εκείνο το οποίο δεν έχει ελεγχθεί με αντιπαραβολή προς το πρωτότυπο.
