χοιρίδιον
From LSJ
χαῖρ', ὦ μέγ' ἀχρειόγελως ὅμιλε, ταῖς ἐπίβδαις, τῆς ἡμετέρας σοφίας κριτὴς ἄριστε πάντων → all hail, throng that laughs untimely on the day after the festival, best of all judges of our poetic skill
English (LSJ)
[ῐ], τό, Dim. of χοῖρος, Ar.Ach.521, 806, Pl.Euthd.298d, PCair.Zen.478 (iii B. C.), Plu.Phoc.28, D.C.78.25; without dimin. sense,
A γάλα χοιριδίου PMag. Leid.V. 13.16.
German (Pape)
[Seite 1362] τό, dim. von χοῖρος, Schweinchen; Ar. Vesp. 573 Ach. 521. 806 u. öfter, wie Folgde; Plat. Euthyd. 298 d.
Greek (Liddell-Scott)
χοιρίδιον: [ῐ], τό, ὑποκορ. τοῦ χοῖρος, Ἀριστοφ. Ἀχ. 521, 806 κἑξ., Πλάτ., κλπ.
French (Bailly abrégé)
ου (τό) :
petit cochon, animal.
Étymologie: χοῖρος.
Spanish
Russian (Dvoretsky)
χοιρίδιον: τό свинка, поросенок Arph., Plat., Plut.
