βρωμώδης
ἀναβάντα γὰρ εἰς τὴν ἀκρόπολιν, καὶ διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς λύπης προσκόψαντα τῷ ζῆν, ἑαυτὸν κατακρημνίσαι → for he ascended the acropolis and then, because he was disgusted with life by reason of his excessive grief, cast himself down the height
English (LSJ)
ες, A stinking, foul-smelling, Str.5.4.6, Diph.Siph. ap. Ath.8.355f, Diocl.Fr.138, Dsc.1.7, etc.; cf. βρομώδης.
German (Pape)
[Seite 467] ες, stinkend, bockig riechend, Diosc.; bei Plut. u. A. findet sich auch βρομώδης geschrieben.
Greek (Liddell-Scott)
βρωμώδης: -ες, (εἶδος) ὁ βρωμῶν, δυσωδίαν ἀποφέρων, Στράβ. 246.
Spanish (DGE)
-ες
• Grafía: frec. graf. βρομ- Xenocr.19, 28, 32, Str.5.4.6, Ath.88a, Sm.Ib.41.26
de olor muy fuerte, apestoso ref. a alimentos (esp. peces y plantas), Diocl.Fr.138, Diph.Siph. en Ath.355f, Dsc.4.153, Xenocr.ll.cc., Ath.l.c.
•fétido ἀναπνοαί de las solfataras, Str.l.c., s. cont., Sm.l.c.
•subst. τὸ β. ... καὶ θολερόν Plu.2.791b.
