μονόστεγος
From LSJ
τὸ γὰρ εὖ πράττειν παρὰ τὴν ἀξίαν ἀφορμὴ τοῦ κακῶς φρονεῖν τοῖς ἀνοήτοις γίγνεται → undeserved success engenders folly in unbalanced minds
English (LSJ)
ον, (στέγη) A of one story, στοά D.H. 3.68; ὕψος Str.17.1.37; οἰκίδιον BGU889.8 (ii A.D.).
German (Pape)
[Seite 205] mit einem Dach oder Stockwerk, στοά, D. Hal. 3, 68.
Greek (Liddell-Scott)
μονόστεγος: -ον, (στέγη) ὁ ἔχων μίαν μόνον στέγην, ἓν πάτωμα, Διον. Ἁλ. 3. 68.
Greek Monolingual
-η, -ο (ΑΜ μονόστεγος, -ον)
αυτός που έχει μία μόνο στέγη, δηλ. έναν μόνον όροφο, μονώροφος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < μον(ο)- + -στεγος (< στέγη)].
