μονόστεγος

English (LSJ)

μονόστεγον, (στέγη) of one story, στοά D.H. 3.68; ὕψος Str.17.1.37; οἰκίδιον BGU889.8 (ii A.D.).

German (Pape)

[Seite 205] mit einem Dach oder Stockwerk, στοά, D. Hal. 3, 68.

Greek (Liddell-Scott)

μονόστεγος: -ον, (στέγη) ὁ ἔχων μίαν μόνον στέγην, ἓν πάτωμα, Διον. Ἁλ. 3. 68.

Greek Monolingual

-η, -ο (ΑΜ μονόστεγος, -ον)
αυτός που έχει μία μόνο στέγη, δηλ. έναν μόνον όροφο, μονώροφος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < μον(ο)- + -στεγος (< στέγη)].