ἀτηρής
From LSJ
Ὁ δὲ μὴ δυνάμενος κοινωνεῖν ἢ μηδὲν δεόμενος δι' αὐτάρκειαν οὐθὲν μέρος πόλεως, ὥστε ἢ θηρίον ἢ θεός → Whoever is incapable of associating, or has no need to because of self-sufficiency, is no part of a state; so he is either a beast or a god
English (LSJ)
[ᾱ], ές, A = ἀτηρός, f.l. in Hp.Aër.24.
German (Pape)
[Seite 386] ές, schädlich, τινός Hippocr.
Greek (Liddell-Scott)
ἀτηρής: -ές, = ἀτηρός, Ἱππ. ἴδε Foës Οἰκον. ἐν λ.
Spanish (DGE)
-ές infatigable Hsch. (prob. por ἀτειρής).