ὑπερεμέω
Ὡς ἡδὺ δούλῳ δεσπότου χρηστοῦ τυχεῖν → Quam dulce servo lenem herum nanciscier → Wie froh macht einen Sklaven doch ein guter Herr
English (LSJ)
A vomit violently: metaph. of over-full veins, cause suffusion, ὑπερεμήσαντα τὰ φλέβια Hp.Morb.2.17; ἢν ὑπερεμήσωσιν αἱ φλέβες ib.18 (-εμέσ- ib.4): hence ὑπερέμετος, ὁ, over-fullness of the veins, ib.4 (vv.ll. ὑπερεμέειν, ὑπεραίμετον): but forms of ὑπεραιμέω (q. v.) shd. prob. be restored; the corruption has been helped by the words of Hp., τὸ μὲν οὔνομα οὐκ ὀρθὸν τῇ νούσῳ, οὐ γὰρ ἀνυστὸν ὑπεραιμῆσαι (-εμῆσαι codd.) οὐδὲν τῶν φλεβίων κτλ.; ὑπεραιμήσειε stands in Morb.2.4 cod. G.
German (Pape)
[Seite 1194] (s. ἐμέω), sich übermäßig erbrechen, Sp.
Greek (Liddell-Scott)
ὑπερεμέω: ἐμῶ μετὰ σφοδρότητος· μεταφ., ἐπὶ φλεβῶν ἐξωγκωμένων ἐξ αἵματος καὶ διαρρηγνυομένων, ὑπερεμήσαντα τὰ φλέβια τὰ αἵματα τὰ περὶ τὸν ἐγκέφαλον Ἱππ. 467. 23· ἢν ὑπερεμήσωσιν αἱ φλέβες ἐς τὴν κεφαλὴν αὐτόθι 32· ἀλλὰ πρβλ. ὑπεραιμόω.
