μεριστικός

English (LSJ)

ή, όν, A fit for dividing, gloss on μερόεν, Hsch.

German (Pape)

[Seite 135] zum Theilen gehörig, geschickt, geneigt, Hesych.

Greek (Liddell-Scott)

μεριστικός: -ή, -όν, ὁ ἀνήκων εἰς τὸ μερίζειν, Ἡσύχ. ἐν λέξ. μερόεν.

Greek Monolingual

-ή, -ό (Α μεριστικός, -ή, -όν) μεριστός
1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στον μερισμό
2. ο ικανός να διαιρεί, να μοιράζει.