ποικιλτέον

τὸ κακὸν δοκεῖν ποτ' ἐσθλὸν τῷδ' ἔμμεν' ὅτῳ φρένας θεὸς ἄγει πρὸς ἄταν → evil appears as good to him whose mind the god is leading to destruction (Sophocles, Antigone 622f.)

Click links below for lookup in third sources:

Full diacritics: ποικῐλτέον	Medium diacritics: ποικιλτέον	Low diacritics: ποικιλτέον	Capitals: ΠΟΙΚΙΛΤΕΟΝ
Transliteration A: poikiltéon	Transliteration B: poikilteon	Transliteration C: poikilteon	Beta Code: poikilte/on

English (LSJ)

ποικιλτέον: ῥημ. ἐπίθ. τοῦ ποικίλλω, δεῖ ποικίλλειν, Πλάτ. Πολ. 378C.

ποικιλτέον: ρημ. επίθ. του ποικίλλω, αυτό που πρέπει να δουλέψει κάποιος μέσω της κεντητικής τέχνης, σε Πλάτ.

ποικιλτέον, adj. verb. van ποικίλλω, er moet geborduurd worden.