ἀπεικαστέον
ἀναβάντα γὰρ εἰς τὴν ἀκρόπολιν, καὶ διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς λύπης προσκόψαντα τῷ ζῆν, ἑαυτὸν κατακρημνίσαι → for he ascended the acropolis and then, because he was disgusted with life by reason of his excessive grief, cast himself down the height
English (LSJ)
A one must represent as like, τινά τινι Pl.Phdr.270e; ἀπειλητικὰ τὰ ὄμματα ἀ. X.Mem.3.10.8; one must compare, τί τινι Plot.5.6.4, cf. Men. Rh.p.349 S.
Greek (Liddell-Scott)
ἀπεικαστέον: ῥημ. ἐπίθ. τοῦ ἀπεικάζω, δεῖ ἀπεικάζειν ἢ ἀπεικάσαι, Πλάτ. Φαῖδρ. 270Ε· τῶν μαχομένων ἀπειλητικὰ τὰ ὅμματα ἀπεικαστέον Ξεν. Ἀπομν. 3. 10, 8.
Spanish (DGE)
1 hay que representar ἀπειλητικὰ τὰ ὄμματα ἀ. X.Mem.3.10.8.
2 hay que comparar c. dat. τόν γε ... τυφλῷ Pl.Phdr.270e, τὸ μὲν φωτί Plot.5.6.4, cf. Men.Rh.p.349.
Greek Monotonic
ἀπεικαστέον: ρημ. επίθ. του ἀπεικάζω, αυτό που πρέπει κάποιος να αναπαραστήσει, να απεικονίσει, σε Ξεν.
