προαδικώ
From LSJ
Σέβου τὸ θεῖον μὴ ‘ξετάζων, πῶς ἔχει → Venerare numen: quid sit, noli quaerere → Die Gottheit ehre ohne Prüfung ihres Tuns
Greek Monolingual
-έω, Α
1. αδικώ πρώτος, κάνω αρχή της αδικίας
2. παθ. προαδικοῦμαι, -έομαι
αδικούμαι πρώτος ή αδικούμαι προηγουμένως
3. φρ. «προαδικῶ μετὰ βίας τινά» — εφαρμόζω ένα μέτρο με τη βία, εξαναγκάζω κάποιον να κάνει κάτι, προβιάζομαι.