ἄϋλος
Έγ', ὦ ταλαίπωρ', αὐτὸς ὧν χρείᾳ πάρει. Τὰ πολλὰ γάρ τοι ῥήματ' ἢ τέρψαντά τι, ἢ δυσχεράναντ', ἢ κατοικτίσαντά πως, παρέσχε φωνὴν τοῖς ἀφωνήτοις τινά –> Wretched brother, tell him what you need. A multitude of words can be pleasurable, burdensome, or they can arouse pity somehow — they give a kind of voice to the voiceless.
English (LSJ)
[ῡ], ον,
A immaterial, dub. in Arist.GC322a28(v. foreg. I. 3); ἀρετή Plu.2.440e; θεός ib.1085c; οὐσία Jul.Or.4.140c; τὸ ἄϋλον = immateriality Hierocl. in CA26p.481M.: Comp. ἀϋλότερος, νοῦς Ph.1.61. Adv. ἀΰλως Plot.1.3.6, Iamb.Myst.5.15, Simp. in Cael.441.4, etc.
2 v. ἄνυλος.
German (Pape)
[Seite 393] (ὕλη), = ἄνυλος, ahne Stoff, unkörperlich, Plut. de virt. mor. 1. S. Lob. ad Phryn. p. 729.
Greek (Liddell-Scott)
ἄϋλος: [ῡ], -ον, στερούμενος ὕλης, Ἀριστ. π. Γεν. κ. Φθορ. 1. 5. 28, Κλήμ. Ἀλ. 928· πρβλ. Λοβ. Φρύν. 729 κἑξ. - Ἐπίρρ. ἀΰλως Ἀνδρ. Κρήτ. 39, Διον. Ἀεροπ. σ. 18. 174, 235 κτλ. 2) ἴδε ἐν λ. ἄνυλος.
Spanish (DGE)
-ον
I 1de abstr. desprovisto de materia, inmaterial ἀρετή Plu.2.440e, ὁ θεός Plu.2.1085c, cf. Iambl.Myst.5.15, αἱ ποιότητες Plu.2.1086a, νοῦς Ph.1.61, cf. Euagr.Pont.M.79.1181A, αἱ ποιήσεις καὶ αἱ πράξεις Plot.2.4.12, μέγεθος Plot.3.6.16, λόγος Plot.5.8.2, ψυχή Porph.Sent.37, οὐσία Porph.Sent.17, Iul.Or.11.140c, τὸ αὐγοειδές Hierocl.in CA 26.22, de los ángeles, Gr.Naz.M.36.320D, de la oración ἄ. ... καὶ νοητὴ θεωρία Gr.Nyss.Hom.in Cant.proem.6.17, ὄναρ Marin.Procl.36
•subst. τὸ ἄϋλον = la inmaterialidad Porph.Sent.29.
2 de pers. que está libre de las cosas materiales, ascético ἄνθρωποι Ath.Al.M.28.848B.
II adv. ἀΰλως
1 de un modo inmaterial ἡ δὲ διαλεκτικὴ καὶ ἡ σοφία ... ἀύλως πάντα εἰς χρῆσιν προφέρει τῇ φρονήσει la dialéctica y la sabiduría proveen a la prudencia de un modo inmaterial de todas las reglas para su utilización Plot.1.3.6, cf. Simp.in Cael.441.4.
2 de un modo intuitivo ref. al conocimiento divino por op. al conocimiento por los sentidos ἡ θεία σοφία γινώσκουσα, γνώσεται πάντα, ἀύ. τὰ ὑλικά Dion.Ar.DN M.3.869B, cf. Gr.Nyss.Eun.2.210.
