ινδάλλομαι
From LSJ
εἰ μὴ ἦλθον καὶ ἐλάλησα αὐτοῖς, ἁμαρτίαν οὐκ εἶχον → if I had not come and spoken to them, they would not be guilty of sin
Greek Monolingual
ἰνδάλλομαι (Α)
1. φαίνομαι όμοιος με κάποιον ή κάτι («θεοῖς... ξένοις... ἰνδαλλόμενοι», Πλάτ.)
2. φαίνομαι, νομίζομαι (α. «ἄλλοι μοι δοκέουσι... ἵπποι, ἄλλοις δ' ἡνίοχος ἰνδάλλεται», Ομ. Ιλ.
β) «τὰ δι' ὀφθαλμῶν ἰνδαλλόμενα ἡμῖν», Αριστοτ.)
3. φαίνομαι, είμαι πια φανερός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ουσ. (F)ίνδαλον
η λ. πρέπει να προέρχεται από το θ. weid- «βλέπω, γνωρίζω» τών ἰδεῖν, εἶδος. Το -ν- του τ. ἰνδάλλομαι προέρχεται από ένα ενεστ. θ. με διαφορετική σημ., που απαντά στο αρχ. ινδ. vindati «βρίσκω», αρχ. ιρλδ. nad-jannadar «δεν γνωρίζουν»].
