ἀσαπής

English (LSJ)

ές, (σήπομαι) A not decayed, Hp.Epid.5.27, Arist.Pr.909b4, Thphr.HP3.12.3. Adv. -έως, = ἀπέπτως (acc. to Gal. ad loc.), Hp. Acut.16.

German (Pape)

[Seite 368] ές, nicht faulend, Stob. ecl. ph. 2 p. 934.

Greek (Liddell-Scott)

ἀσᾰπής: -ές, (σήπομαι) ὁ μὴ ὑποκείμενος εἰς σῆψιν, ὁ μὴ σηπόμενος, κοινῶς, «ἀσάπιστος», Ἱππ. 1150G, Ἀριστ. Πρβλ. 14. 7. - Ἐπίρρ. ἀσαπέως, = ἀπέπτως, Ἱππ. π. Διαίτ. Ὀξ. 386, ἴδε Littré.

Spanish (DGE)

-ές
1 no corrompido pred. sin corromper de la meninge, Hp.Epid.5.27.
2 incorruptible de lo que está en movimiento, Arist.Pr.909^b4, τὸ ξηρότερον ἀσαπέστερον lo más seco se corrompe menos Arist.Pr.909^b27, de ciertas maderas, Thphr.HP 3.8.4, 12.3, 17.5, Ph.Qu.Ge.2.4.32
•fig. de libros imperecedero, Corp.Herm.Fr.23.8.
3 adv. -έως medic. sin fermentar τοῦ πτυάλου ... καταγλισχραινομένου ἀ. Hp.Acut.16.

Greek Monolingual

-ές (AM ἀσαπής, -ές) σήπομαι
αυτός που δεν σαπίζει, ο ασάπιστος
αρχ.
ο ανεπεξέργαστος, ο αχώνευτος (ως ιατρ. όρος).

Russian (Dvoretsky)

ἀσᾰπής: не гниющий (ἐν κινήσει Arst.).