κακοποιΐα

Τὸν εὖ ποιοῦνθ' (εὐποροῦνθ') ἕκαστος ἡδέως ὁρᾷ → Den, der ihm wohltut, freut ein jeder sich zu sehn

Menander, Monostichoi, 501

Click links below for lookup in third sources:

Full diacritics: κᾰκοποιΐα	Medium diacritics: κακοποιΐα	Low diacritics: κακοποιΐα	Capitals: ΚΑΚΟΠΟΙΪΑ
Transliteration A: kakopoiḯa	Transliteration B: kakopoiia	Transliteration C: kakopoiia	Beta Code: kakopoii/+a

English (LSJ)

ἡ, A evil-doing, Arist. Rh.Al.1432a9, Chrysipp.Stoic.2.249: pl., injuries, Isoc.12.122; opp. εὐεργεσίαι, Id.1.26.

[Seite 1302] ἡ, das Schlechtmachen, Verderben, Isocr. 1, 26, im plur., u. Sp.

ας (ἡ) :
malfaisance ; méfait.
Étymologie: κακοποιός.

κᾰκοποιΐα: ἡ, κακή πράξη, βλαπτική ενέργεια, βλάβη, σε Ισοκρ.

κᾰκοποιΐα: ἡ дурной образ действий, нечестивый поступок, неблаговидное поведение или злодеяние Isocr., Arst.