πεπιθεῖν

English (LSJ)

πεπι-θοῦσα, πεπί-θοιμεν, πεπί-θοιεν, πεπι-θήσω, πέπι-θμεν, v. πείθω.

German (Pape)

[Seite 560] aor. II. zu πείθω.

Greek (Liddell-Scott)

πεπῐθεῖν: -θοῦσα, -θοιμεν, -θοιεν, -θήσω, -θμεν, ἴδε ἐν λ. πείθω.

French (Bailly abrégé)

inf. ao.2 épq. de πείθω.

English (Autenrieth)

see πείθω.

Greek Monotonic

πεπῐθεῖν: Επικ. αναδιπλ. αορ. βʹ του πείθω· πεπίθοιμεν, -οῖεν, ευκτ. αʹ και γʹ πληθ.· πεπίθωμεν, υποτ. αʹ πληθ.

Russian (Dvoretsky)

πεπιθεῖν: inf. aor. 2 к πείθω.