δάϊς

English (LSJ)

(δαίω Α), war, battle, mostly in apoc. dat. δαΐ, as always in Hom., Il.13.286, al., cf. Hes.Th.650, A.Th.925: acc. δάϊν Call. Fr. 243.

French (Bailly abrégé)

(ἡ) :
seul. dat. δάϊ et acc. δάϊν;
combat, mêlée.
Étymologie: δαίω².

Spanish (DGE)

ἡ
• Morfología: sólo ac. δάϊν y dat. δαΐ
guerra, batalla μιγῆναι ἐν δαῒ λευγαλέῃ Il.14.387, ἐν δαῒ λυγρῇ Hes.Th.650, 674, cf. B.Fr.64.24, A.Th.925, Q.S.1.432, ἐς δάϊν ἀρχομενάων Call.Fr.518, cf. SHell.296.5. • DMic.: da-i-pi-ta.
• Etimología: Arcaísmo que estaría en la base de δάϊος q.u.

Greek Monotonic

δάϊς: (δαίω Α), πόλεμος, μάχη, κυρίως στη δοτ. κατ' αποκοπή δάϊ, σε Όμηρ., Αισχύλ.