δολιεύομαι
ῥᾴδιον φθείρειν φαρμακεύσεσιν ἢ ἀποτροπαῖς ἢ καὶ κλοπαῖς → easy to spoil by means of sorcery or diverting or theft
English (LSJ)
A deal treacherously, Aq., Sm.Ge.37.18. 2 λόγος δεδολιευμένος a sophism, S.E.P.2.229.
Spanish (DGE)
• Morfología: [act., Sch.Opp.H.1.312]
1 actuar dolosamente, con engaños gener. de pers. δολιευομένων τῶν οἰκούντων αὐτήν actuando engañosamente sus habitantes Origenes M.12.1475D, ἐστὶν ... δολιευόμενος ἐπὶ τῷ κακὸν ποιῆσαι Didym.in Ps.198.3, cf. 268.5, Didasc.Patr.129, Epiph.Const.Haer.59.7.2, πρῶτος ... ὁ Κάϊν ἐδολιεύσατο Ps.Caes.214.26, glos. a καπηλεύω Sch.A.Th.545l
•de anim. δολιεύει γὰρ τῷ ἁλιεῖ la sepia, Sch.Opp.l.c.
•confabularse los hermanos de José para matarlo, Aq., Sm.Ge.37.18.
2 de argumentos, en perf. ser engañoso σόφισμα ... λόγον πιθανὸν καὶ δεδολιευμένον S.E.P.2.229.
German (Pape)
[Seite 654] hinterlistig bandeln, LXX.; λόγος δεδολιευμένος, listige, verfängliche Rede, Sext. Emp. pyrrh. 2, 229.
Greek (Liddell-Scott)
δολιεύομαι: ἀποθ., δολίως φέρομαι, λόγος δεδολιευμένος, σόφισμα, Σέξτ. Ἐμπ. ΙΙ. 2. 229.
Greek Monolingual
(AM δολιεύομαι)
φέρνομαι δόλια, με πανουργία
αρχ.
βλάπτω κάποιον με δόλο.
Russian (Dvoretsky)
δολιεύομαι: поступать коварно, хитрить (λόγος δεδολιευμένος σόφισμά ἐστιν Sext.).
