κορθύω
From LSJ
ἡγούμενος τῶν ἡδονῶν ἀλλ' οὐκ ἀγόμενος ὑπ' αὐτῶν → of his pleasures he was the master and not their servant
English (LSJ)
v. κορθύνω.
French (Bailly abrégé)
seul. prés. Moy. 3ᵉ sg. κορθύεται;
amonceler, amasser.
Étymologie: κόρθυς.
Greek (Liddell-Scott)
κορθύω: κορθύνω, εὖτέ με θυμὸς κορθύσῃ Ἑλλ. Ἐπιγράμμ. 1028. 60.
Greek Monolingual
κορθύω (Α) κόρθυς
κορθύνω, υψώνω, κορυφώνω, αυξάνω.
Greek Monotonic
κορθύω: βλ. κορθύνω.
Russian (Dvoretsky)
κορθύω: (только 3 л. sing. praes. med.) = κορθύνω: κῦμα κορθύεται Hom. волна вздымается.
