βρυχηδόν
Ὥς ἐστ' ἄπιστος (ἄπιστον) ἡ γυναικεία φύσις → Muliebris o quam sexus est infida res → Wie unverlässlich ist die weibliche Natur
English (LSJ)
Adv., (βρύχω) A with gnashing of teeth, AP9.371. II (βρυχάομαι) with bellowing, A.R.3.1374, Nonn.D.29.311.
Spanish (DGE)
(βρῡχηδόν)
adv.
1 a mordiscos, haciendo rechinar los dientes de una morsa o perro marino AP 9.371, A.D.Adu.197.26.
2 con rugidos de combatientes en comparación c. animales, esp. perros, A.R.3.1374, Nonn.D.29.311.
German (Pape)
[Seite 466] heulend, brüllend, Ap. Rh. 3, 1374; Nonn.; vom Hunde Ep. ad. 419 (IX, 371).
French (Bailly abrégé)
adv.
1 en mugissant;
2 en grinçant des dents.
Étymologie: βρυχάομαι, -δον.
Russian (Dvoretsky)
βρῡχηδόν: adv. рыча Anth.
Greek (Liddell-Scott)
βρῡχηδόν: ἐπίρρ. (βρύχω) μὲ τρίξιμον τῶν ὀδόντων, Ἀνθ. ΙΙ. 9. 371. ΙΙ. (βρυχάομαι) μὲ βρυχηθμόν, Ἀπολλ. Ρόδ. Γ. 1374, κ. ἄλλοι.
Greek Monotonic
βρῡχηδόν: (βρύχω), επίρρ., μέσω του τριξίματος των δοντιών, σε Ανθ.
Middle Liddell
βρύχω
with gnashing of teeth, Anth.
