ἀνελέητος

English (LSJ)

ον, without pity, Arist.Phgn.808b1; εἰς ἀδελφόν Lib. Decl.47.32.

Spanish (DGE)

v. ἀνηλέητος I 2.

German (Pape)

[Seite 221] v.l. für ἀνηλέητος, Aesch. 2, 163; Lycurg. 148.

Russian (Dvoretsky)

ἀνελέητος: Arst. = ἀνελεήμων.

Greek (Liddell-Scott)

ἀνελέητος: -ον, ὁ ἄνευ ἐλέους, ἀνηλεής, Ἀριστ. Φυσιογν. 3, 14, Λιβάν. 4. 678.

Greek Monolingual

-η, -ο (AM ἀνελέητος, -ον)
ο χωρίς έλεος, ανηλεής, σκληρός
νεοελλ.
αυτός που δεν βρίσκει έλεος, επιείκεια, βοήθεια, ελεημοσύνη.