θακέω

English (LSJ)

Ion. and Dor. θωκέω, impf. ἐθάκει Cratin.239: Dor. fut. θωκησῶ Epich.99.1:—sit, ἐν θρόνῳ θωκέων Hdt. 2.173; θωκεῖτε Sophr.60; ἀνωτέρω θακῶν… Ζεύς A.Pr.315; ἥσυχος θακεῖ S.Aj.325† κόραι θάκουν (impf.)… ᾔνουν τε (Herm. θάκους… ᾔνουν, om. τε) E.Hec.1153: c. acc. cogn., θακοῦντι παγκρατεῖς ἕδρας sitting on imperial throne, A.Pr.391; of suppliants, S.OT20, Aj.1173; βώμιος θακεῖς E.Heracl.239.

German (Pape)

[Seite 1181] sitzen, nur praes. u. impf. is. θᾶκος, das Vorige u. θωκέω); θακοῦντι παγκρατεῖς ἕδρας, auf dem Herrscherthrone sitzen, Aesch. Prom. 389; so auch τάχ' ἄν σου καὶ μακρὰν ἀνωτέρω θακῶν κλύοι Ζεύς, noch viel höher thronend, 313; ἐν μέσοις βοτοῖς θακεῖ Soph. Ai. 318; ἀγοραῖσι O. R. 20; von dem, der sich als Schutzflehender an den Altar setzt, προστρόπαιος, Ai. 1152; vgl. ἐφ' οὗ σὺ βώμιος θακεῖς Eur. Heracl. 240; impf., Hec. 1153.

French (Bailly abrégé)

-ῶ :
seul. prés. et impf.
1 être assis, particul. être assis au pied des autels : θ. παγκρατεῖς ἕδρας ESCHL sur un trône tout-puissant;
2 séjourner, demeurer.
Étymologie: θᾶκος.

Russian (Dvoretsky)

θακέω: ион. θωκέω
1 сидеть, восседать (ἐν θρόνῳ Her.; παγκρατεῖς ἕδρας, ἀνωτέρω Aesch.): ἥσυχος θακεῖ Soph. он безмолвно сидит;
2 (о просящих защиты, молящихся и т. п.) сидеть на корточках, т. е. припадать к алтарю: τὸ ἄλλο φῦλον ἐξεστεμμένον ἀγοραῖσι θακεῖ Soph. остальное население (Фив), со священными ветвями, молитвенно сидит на площадях; Ζεὺς ἐφ᾽ οὗ σὺ βώμιος θακεῖς Eur. Зевс, к алтарю которого ты припал;
3 сидеть, пребывать, находиться (κατὰ στέγας Soph.).

Greek (Liddell-Scott)

θᾱκέω: Ἰων. καὶ Δωρ. θωκέω, κάθημαι, θωκέων Ἡρόδ. 2. 173· θωκεῖτε Σώφρων 41 Ahr.· ἀνωτέρω θακῶν… Ζεὺς Αἰσχύλ. Πρ. 313· ἥσυχος θακεῖ Σοφ. Αἴ. 325· παρατ., κόραι θάκουν... ᾔνουν τε (κατὰ Herm. θάκους… ᾔνουν, ἄνευ τοῦ τε) Εὐρ. Ἐκ. 1153· μετὰ συστοίχ. αἰτ., θακοῦντι παγκρατεῖς ἕδρας, καθημένῳ ἐπὶ πανισχύρου θρόνου, Αἰσχύλ. Πρ. 389· ἐπὶ ἱκετῶν, Σοφ. Ο. Τ. 20, Αἴ 1173· βώμιος θακεῖς Εὐρ. Ἡρακλ. 239. ― Πρβλ. θαάσσω, θάσσω.

Greek Monotonic

θᾱκέω: (θᾶκος), Ιων. και Δωρ. θωκέω, κάθομαι, σε Ηρόδ., Τραγ.· με σύστ. αντικ. θακοῦντι παγκρατεῖς ἕδρας, καθισμένος σε πανίσχυρο θρόνο, σε Αισχύλ.· λέγεται για ικέτες, σε Σοφ. Ευρ.
• θᾱκέω: το επόμ., σε Πλούτ.

Middle Liddell

θᾱκέω, θᾶκος
to sit, Hdt., Trag.; c. acc. cogn., θακοῦντι παγκρατεῖς ἕδρας sitting on imperial throne, Aesch.: suppliants, Soph., Eur.