συγκοσμέω
Ὁ δὲ μὴ δυνάμενος κοινωνεῖν ἢ μηδὲν δεόμενος δι' αὐτάρκειαν οὐθὲν μέρος πόλεως, ὥστε ἢ θηρίον ἢ θεός → Whoever is incapable of associating, or has no need to because of self-sufficiency, is no part of a state; so he is either a beast or a god
English (LSJ)
A arrange together, adjust, Arist.Cael.293a27; ἀγῶνα SIG1073.43 (Olympia, ii A.D.):—Pass., τὸ ἐκ τῶν ἐναντίων συγκοσμούμενον M.Ant.7.48. II confer honour on, to be an ornament to, X.Cyr.2.2.26:—Pass., Vett.Val.46.28, al. 2 join in honouring, Polem.Cyn.49.
German (Pape)
[Seite 969] mit- oder zusammenordnen, zusammenstellen; Arist. de coel. 2, 13; τινί τι, Polem. 1, 49; mitschmücken, Xen. Cyr. 2, 2, 26, – τὸν κόσμον, die Welt zusammen verwalten, M. Ant. 5. 1.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
1 donner de la grâce ou plus de grâce;
2 gouverner ou diriger ensemble.
Étymologie: σύν, κοσμέω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
συγ-κοσμέω mede opsieren, d.w.z. bijdragen aan iemands sier of eer.
Russian (Dvoretsky)
συγκοσμέω:
1 делать краше, облагораживать (τινα Xen.);
2 приводить в порядок, упорядочивать, устраивать Arst.
Greek Monotonic
συγκοσμέω: μέλ. -ήσω, απονέμω, αποδίδω τιμή σε κάποιον, κοσμώ, στολίζω κάποιον, σε Ξεν.
Greek (Liddell-Scott)
συγκοσμέω: συναρμόζω ὁμοῦ, συντάττω, διαθέτω, Ἀριστ. π. Οὐραν. 2. 13. 2. ― Παθ., ἐξ ἐναντίων συγκεκ. Μᾶρκ. Ἀντων. 7. 48. ΙΙ. περιποιῶ τιμὴν εἴς τινα, κοσμῶ τινα, τιμῶ Ξεν. Κύρ. 2. 2, 26.
