ῥυτά

English (LSJ)

τά, v. ῥῡτός (B) 2.

French (Bailly abrégé)

ῶν (τά) :
]bride.
Étymologie: ῥυτός³.

German (Pape)

[ῡ], τά, poet. = ῥυτήρ, Zügel, ῥυτὰ χαλαίνειν, Hes. Sc. 308 (s. ῥυτός² 2).

Russian (Dvoretsky)

ῥῡτά: τά ῥυτός III] поводья, вожжи Hes.

Greek (Liddell-Scott)

ῥῡτά: τά, ἴδε ῥῡτὸς 2.

Greek Monolingual

τὰ, Α
βλ. ῥυτός (ΙΙ).

Greek Monotonic

ῥῡτά: τά, βλ. ῥῡτός 2.