σιωπητήριο

Greek Monolingual

το, Ν
1. στρ. νυκτερινό σάλπισμα αμέσως μετά το οποίο οι στρατιώτες πρέπει να βρίσκονται στα κρεβάτια τους και να μη θορυβούν
2. (κατ' επέκτ.) κάθε παράγγελμα για σιωπή.
[ΕΤΥΜΟΛ. < σιωπώ + επίθημα -τήριο (πρβλ. εγερτήριο). Η λ., στον λόγιο τ. σιωπητήριον, μαρτυρείται από το 1833 στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως του Βασιλείου της Ελλάδος].