πνῖγμα
ἔστιν οὖν τραγῳδία μίμησις πράξεως σπουδαίας καὶ τελείας μέγεθος ἐχούσης, ἡδυσμένῳ λόγῳ χωρὶς ἑκάστου τῶν εἰδῶν ἐν τοῖς μορίοις, δρώντων καὶ οὐ δι' ἀπαγγελίας, δι' ἐλέου καὶ φόβου περαίνουσα τὴν τῶν τοιούτων παθημάτων κάθαρσιν → Tragedy is, then, a representation of an action that is heroic and complete and of a certain magnitude—by means of language enriched with all kinds of ornament, each used separately in the different parts of the play: it represents men in action and does not use narrative, and through pity and fear it effects relief to these and similar emotions.
English (LSJ)
-ατος, τό, choking, βὴξ… μετὰ π. πολλοῦ Hp.Epid. 7.26; εἰς πνῖγμα τὸν δῆμον ἔχειν = to have it fast by the throat, Cephisodot. ap.Arist.Rh.1411a7.
German (Pape)
[Seite 641] τό, das Ersticken, Erwürgen; Hippocr.; Arist. rhet. 3, 10; Ael. H. A. 10, 48 u. a. Sp.
French (Bailly abrégé)
ατος (τό) :
étouffement, suffocation.
Étymologie: πνίγω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
πνῖγμα -ατος, τό [πνίγω] verstikking; Hp.; overdr.. εἰς πνῖγμα τὸν δῆμον ἔχοντα = het volk in een verstikkende greep hebbend Aristot. Rh. 1411a8.
Russian (Dvoretsky)
πνῖγμα: ατος τό удушение, удавление Arst.
Greek (Liddell-Scott)
πνῖγμα: τό, (πνίγω) πνιγμός, αἴσθημα πνιγηρόν, ἆσθμα καὶ πν. Ἱππ. 1217D· μεταφορ., εἰς πνῖγμα τὸν δῆμον ἔχοντα τὰς εὐθύνας πειρᾶσθαι δοῦναι Κηφισόδοτος ἐν Ἀριστ. Ρητ. 3. 10, 7.
Greek Monolingual
-ίγματος, τὸ, Α πνίγω
το αίσθημα του πνιγμού, της ασφυξίας («βήξ... μετ' ἄσθματος καὶ πνίγματος πολλοῦ», Ιπποκρ.).
